Filtry UV na rynku produktów do opalania

Mocne i słabe strony nieorganicznych filtrów przeciwsłonecznych

Mocne strony	Słabe strony
Bezpieczny / niedrażniący	Postrzeganie złej estetyki (odczucie skóry i wybielenie skóry)
Szerokie spektrum	Formuła z proszkami może być trudna
Wysoki SPF (30+) można osiągnąć za pomocą jednego aktywnego (TiO2)	Substancje nieorganiczne zostały wciągnięte w debatę na temat nano
Dyspersje są łatwe do wprowadzenia
Fotostabilny

Zastosowania nieorganicznych filtrów przeciwsłonecznych
Nieorganiczne filtry przeciwsłoneczne nadają się do wszelkich zastosowań związanych z ochroną przed promieniowaniem UV, z wyjątkiem przezroczystych preparatów lub aerozoli. Szczególnie dobrze nadają się do pielęgnacji przeciwsłonecznej dzieci, produktów do skóry wrażliwej, produktów o „naturalnych” właściwościach i kosmetyków dekoracyjnych.
Nieorganiczne filtry UV Typy chemiczne

Dwutlenek tytanu
• Przede wszystkim filtr UVB, ale niektóre gatunki zapewniają również dobrą ochronę przed promieniowaniem UVA
• Dostępne różne gatunki o różnej wielkości cząstek, powłokach itp.
• Większość gatunków należy do sfery nanocząstek
• Najmniejsze cząsteczki są bardzo przezroczyste dla skóry, ale zapewniają niewielką ochronę przed promieniowaniem UVA; Większe rozmiary zapewniają lepszą ochronę przed promieniowaniem UVA, ale powodują większe wybielanie skóry

Tlenek cynku
• Przede wszystkim filtr UVA; niższa skuteczność SPF niż TiO2, ale zapewnia lepszą ochronę niż TiO2 w obszarze „UVA-I” o długich falach
• Dostępne różne gatunki o różnej wielkości cząstek, powłokach itp.
• Większość gatunków należy do sfery nanocząstek

Wydajność / matryca chemiczna

Stawka od -5 do +5:
-5: znaczący negatywny wpływ | 0: brak efektu | +5: znaczący pozytywny efekt
(Uwaga: w przypadku kosztów i wybielania „efekt negatywny” oznacza wzrost kosztów lub wybielania.)

	Koszt	SPF	UVA Ochrona	Odczucie skóry	Bielenie	Fotostabilność	Woda Opór
Benzofenon-3	-2	+4	+2	0	0	+3	0
Benzofenon-4	-2	+2	+2	0	0	+3	0
Bis-etyloheksyloksyfenol Metoksyfenylotriazyna	-4	+5	+5	0	0	+4	0
Butylometoksydibenzoilmetan	-2	+2	+5	0	0	-5	0
Benzoesan dietyloamino-hydroksybenzoiloheksylu	-4	+1	+5	0	0	+4	0
Dietyloheksylobutamidotriazon	-4	+4	0	0	0	+4	0
Tetrasulfonian disodowo-fenylodibenzimiazolowy	-4	+3	+5	0	0	+3	-2
Etyloheksylodimetylo PABA	-1	+4	0	0	0	+2	0
Metoksycynamonian etyloheksylu	-2	+4	+1	-1	0	-3	+1
Salicylan etyloheksylu	-1	+1	0	0	0	+2	0
Triazon etyloheksylowy	-3	+4	0	0	0	+4	0
Homosalat	-1	+1	0	0	0	+2	0
P-metoksycynamonian izoamylu	-3	+4	+1	-1	0	-2	+1
Antranilan mentylu	-3	+1	+2	0	0	-1	0
4-metylobenzylidenokamfora	-3	+3	0	0	0	-1	0
Metylenobis-benzotriazolilotetrametylobutylofenol	-5	+4	+5	-1	-2	+4	-1
Oktokrylen	-3	+3	+1	-2	0	+5	0
Kwas fenylobenzimidazolosulfonowy	-2	+4	0	0	0	+3	-2
Polisilikon-15	-4	+1	0	+1	0	+3	+2
Tris-bifenylotriazyna	-5	+5	+3	-1	-2	+3	-1
Dwutlenek tytanu – gatunek przezroczysty	-3	+5	+2	-1	0	+4	0
Dwutlenek tytanu – gatunek o szerokim spektrum działania	-3	+5	+4	-2	-3	+4	0
Tlenek cynku	-3	+2	+4	-2	-1	+4	0

Czynniki wpływające na działanie filtrów UV

Właściwości użytkowe dwutlenku tytanu i tlenku cynku różnią się znacznie w zależności od indywidualnych właściwości konkretnego użytego gatunku, np. powłoka, postać fizyczna (proszek, dyspersja olejowa, dyspersja wodna).Użytkownicy powinni skonsultować się z dostawcami przed wybraniem najbardziej odpowiedniego gatunku, który spełni ich cele w zakresie wydajności w ich systemie receptur.

Na skuteczność rozpuszczalnych w olejach organicznych filtrów UV wpływa ich rozpuszczalność w emolientach zastosowanych w preparacie. Ogólnie rzecz biorąc, najlepszymi rozpuszczalnikami dla filtrów organicznych są emolienty polarne.

Na działanie wszystkich filtrów UV decydujący wpływ ma zachowanie reologiczne preparatu i jego zdolność do tworzenia równego, spójnego filmu na skórze. Stosowanie odpowiednich środków błonotwórczych i dodatków reologicznych często pomaga poprawić skuteczność filtrów.
Ciekawe połączenie filtrów UV (synergia)

Istnieje wiele kombinacji filtrów UV, które wykazują działanie synergiczne. Najlepsze efekty synergiczne osiąga się zwykle łącząc filtry, które w jakiś sposób się uzupełniają, na przykład: -
• Łączenie filtrów rozpuszczalnych w oleju (lub zdyspergowanych w oleju) z filtrami rozpuszczalnymi w wodzie (lub zdyspergowanymi w wodzie).
• Łączenie filtrów UVA z filtrami UVB
• Łączenie filtrów nieorganicznych z filtrami organicznymi

Istnieją również pewne kombinacje, które mogą dawać inne korzyści, na przykład dobrze wiadomo, że oktokrylen pomaga w fotostabilizacji niektórych fotolabilnych filtrów, takich jak butylometoksydibenzoilometan.

Należy jednak zawsze mieć na uwadze własność intelektualną w tym obszarze. Istnieje wiele patentów obejmujących określone kombinacje filtrów UV i zaleca się, aby twórcy zawsze sprawdzali, czy kombinacja, którą zamierzają zastosować, nie narusza żadnych patentów stron trzecich.

Wybierz odpowiedni filtr UV dla swojej receptury kosmetycznej

Poniższe kroki pomogą Ci wybrać odpowiedni filtr UV dla Twojej receptury kosmetycznej:
1. Określ jasne cele dotyczące wydajności, właściwości estetycznych i zamierzonych oświadczeń dotyczących preparatu.
2. Sprawdź, które filtry są dozwolone na docelowym rynku.
3. Jeśli masz podwozie o konkretnym składzie, którego chcesz użyć, zastanów się, które filtry będą pasować do tego podwozia. Jeśli jednak to możliwe, najlepiej najpierw wybrać filtry i zaprojektować wokół nich recepturę. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku filtrów nieorganicznych lub cząstek organicznych.
4. Skorzystaj z porad dostawców i/lub narzędzi przewidywania, takich jak symulator ochrony przeciwsłonecznej BASF, aby zidentyfikować kombinacje, które powinnyosiągnąć zamierzony SPFi cele UVA.

Kombinacje te można następnie wypróbować w preparatach. Metody badań in vitro SPF i UVA są przydatne na tym etapie, aby wskazać, które kombinacje dają najlepsze wyniki pod względem wydajności - więcej informacji na temat zastosowania, interpretacji i ograniczeń tych testów można uzyskać podczas e-szkolenia SpecialChem:UVA/SPF: Optymalizacja protokołów badań

Wyniki testu, wraz z wynikami innych testów i ocen (np. stabilność, skuteczność konserwująca, odczucie na skórze), umożliwiają formulatorowi wybór najlepszej opcji, a także wyznaczają kierunek dalszego rozwoju receptury.